Communicatieloos?

Rare toestanden allemaal. De ene week geef je training en bereid je je voor op de wedstrijd en een dag later is het helemaal afgelopen. Nog een stille hoop dat het hervat gaat worden, maar nee, voor het grootste deel: Finito!

Je zag ze misschien wel drie keer in de week; vast tijdstip, vaste dagen! Je gaf training, je coachte, je praatte met ze, je moedigde aan, je baalde, kortom je communiceerde met ze. Het valt weg; geen training, geen wedstrijd, geen illegaal potje ballen, geen ontmoeting! Geen communicatie?

Geen communicatie betekent ook geen binding. Niet gehecht zijn aan een groep en je eigen pad kiezen, dat kan natuurlijk heel mooi zijn. Stukje herwonnen autonomie! Misschien verlies je wel spelers die het thuisfitnessen tot nieuwe levensstijl hebben bevorderd. Maar is dit wat jij wilt als coach? Of wil je de groep op de een of andere manier blijven binden zodat je volgend seizoen de draad weer kan oppakken?

Geen fysieke communicatie door de opgelegde ‘social distancy’. Maar er zijn natuurlijk andere mogelijkheden, zoals in het land te zien is. Het onderwijs is in een keer digitaal gegaan, ouderen leren videobellen en de sporters worden gedrild door online coaches en uitgedaagd met challenges. Hoe zorg jij dat er verbinding blijft bestaan met je spelers, dat de groep niet uit elkaar valt? Dat jezelf nog onderdeel uitmaakt van de groep? Neem jij het initiatief tot een appje, een belletje of een team meeting via internet? Daag de spelers uit met challenges, zorg voor trainingsprogramma’s, ga een goed gesprek voeren met de eeuwige reserve (je hebt nu toch veel tijd) of bepaal de speelwijze voor volgend seizoen nu eens met de spelers erbij. Wat een mogelijkheden om jezelf en je team te blijven binden, welke ga jij inzetten?